آیا تمایل دارید بارها و بارها نیازهای دیگران را در مقابل نیازهای خود قرار دهید؟
ممکن است احساس کنید که باید اکثر وظایف را در خانه، محل کار یا در روابط به عهده بگیرید تا دیگران را خوشحال کنید یا به شما از دید مثبت نگاه کنند. این الگوها به احتمال زیاد منجر به صرف نظر از دادن زمان کافی برای استراحت می شود و در نتیجه شما را از نظر ذهنی، فیزیکی و عاطفی تخلیه می کند.
به طور کلی، معقول است که گاهی نیازهای دیگران را در مقابل نیازهای خود قرار دهید، اما اگر این تنظیمات پیش فرض شما باشد، می تواند شما را از درخواست کمک یا مراقبت از خود در زمانی که واقعاً نیاز دارید، باز دارد.
سوالات بازتابی
زمانی را در نظر بگیرید که احساس می‌کردید برای شخص دیگری ناراحت می‌شوید.
- چه چیزی باعث شد که احساس ناراحتی کنید؟
- وقتی فکر می کردید ممکن است آن شخص را ناراحت کنید، چه احساسات منفی را تجربه کردید؟
- چه چیزی باعث شد که تصور کنید طرف مقابل احساس ناراحتی می کند؟
- چه تجارب قبلی داشته اید که باعث شده در درخواست کمک احساس منفی داشته باشید؟
- چه تجربیاتی به شما آموخته است که باید از کمک خواستن از دیگران اجتناب کنید؟
این احتمال وجود دارد که شما، شاید از سنین جوانی، یاد گرفته باشید که وقتی به تنهایی چیزهایی را متوجه می‌شوید، مردم به شما پاسخ مثبتی می‌دهند، یا بیشتر از آنچه نیاز داشتند به شما کمک کرده‌اید. این تجربیات احتمالاً باورهای شما را تقویت کرده است که بیشتر از درخواست کمک به دیگران نیاز دارید.
به طور کلی، مردم تمایل دارند احساس کنند که به آنها نیاز دارند. این بدان معنی است که آنها احتمالاً می خواهند حمایت کنند و نشان دهند که آنها نیز افرادی دلسوز هستند. اگر احساس کنیم نمی‌توانیم اجازه دهیم آنها به ما کمک کنند، ممکن است در نهایت احساس کنند که به آنها نیازی ندارند.
اکنون، مطمئناً سطوحی برای درخواست کمک وجود دارد. این اغلب بر اساس قدرت و نزدیکی رابطه شما سنجیده می شود. به عنوان مثال، احتمالاً از یک دوست کاملاً جدید برای حرکت کمک نمی‌خواهید. (تقریباً هیچ کس از جابجایی لذت نمی برد.) با این حال، به طور کلی، بسیاری احتمالاً از حمایت شما با اعمال مهربانانه خوشحال خواهند شد.
سلامت رابطه خود را بررسی کنید
اگر در هر نوع رابطه ای هستید که به طور مداوم نگران این هستید که کسی شما را به دلیل درخواست کمک با دید منفی ببیند، ممکن است نشانه ای از این باشد که در یک رابطه ناسالم هستید. این می تواند با یکی از اعضای خانواده، یک شریک یا یک همکار کار باشد.
اگر زمانی که شما درخواست کمک می کنید، دیگران به طور مداوم به شما پاسخ منفی می دهند یا اگر به روشی متناقض پاسخ می دهند، به این معنی که نمی دانید که آیا آنها مفید خواهند بود یا سعی می کنند شما را شرمنده کنند، این احتمالاً بیشتر به آنها مربوط می شود تا با شما.
از خود بپرسید، چگونه انتظار دارم فردی با ذهنیت سالم به این درخواست پاسخ دهد؟
چه آنها درخواست را بپذیرند یا نه، احتمالاً انتظار دارید که فردی با ذهنیت سالم به روشی مهربانانه و یا متفکرانه پاسخ دهد.
دیدگاه خود را تغییر دهید
اغلب اوقات ما بیشتر از خودمان انتقاد می کنیم تا دیگران.
ممکن است خودمان را با این فکر درگیر کنیم که باید دیگران را خوشحال کنیم و این وظیفه ماست که احساس دیگران را تغییر دهیم.
اما، تنها احساسات فردی که شما 100% مسئول آن هستید یا می توانید امیدوار باشید که کنترل آن را داشته باشید، متعلق به خودتان است.
ما نمی‌توانیم تجارب درونی دیگران را کنترل کنیم و فشار آوردن به خود برای انجام این کار غیر واقعی و غیرمنصفانه است.
هنگامی که خود را برای چیزی سرزنش می کنیم یا در درخواست کمک تردید داریم، اغلب می تواند مهم باشد که از دیدگاه خود خارج شویم و بپرسیم: “اگر او هم شک و تردیدهایی را تجربه می کرد، چه می گفتم؟”
شما احتمالا آنها را مورد انتقاد یا شرمساری قرار نمی دهید. بنابراین زمانی که از خود انتقاد می کنید یا خود را شرمنده می کنید، این سوال را از خود بپرسید.
به طور خلاصه:
شما نمی توانید همه را خوشحال کنید.
شما مجاز به درخواست کمک هستید.
اگر از دیگران پاسخ‌های منفی دریافت می‌کنید، به این فکر کنید که چگونه ممکن است بیشتر از شما به آنها مربوط باشد.
از تمرکز خود خارج شوید و به این فکر کنید که چگونه از یک فرد سالم انتظار دارید به یک درخواست پاسخ دهد و چه زمانی انتظار دارید که از او کمک بخواهد.